انگوردیر باز تاکنون به مقدار زیاد و به اشکال مختلف مورد استفاده بشر قرار گرفته است .قدرت رشد بالا و حجم زیاد سایه‌انداز در انگور سیاه شیراز علاوه بر اینکه باعث تشدید ریزش حبه‌ها می‌گردد به دلیل اینکه اکثر خاک‌های مناطق انگور خیزداری واکنش قلیایی می‌باشد
باعث ایجاد علایم کمبود در درخچه انگور می‌گردد. به همین دلیل برای جلوگیری از بروز این نابسامانی‌ها یا باید رشد رویشی را کاهش داد و یا با روش‌های مناسب تغذیه‌ای کمبود عناصر را برطرف نمود که یکی از این روشها، تغذیه برگی می‌باشد. در این پژوهش که در دو سال متوالی 77 و 78 انجام شد دو آزمایش جداگانه در منطقه باجگاه (انگور دیم) و دو آزمایش دیگر در کوشکک (انگور آبی) اجرا شد. در آزمایش اول یکی از کند کننده‌های رشد به نام سایکوسل (CCC) مورد استفاده قرار گرفت که هدف بدست آوردن بهترین غلظت برای افزایش به میوه‌فروشی، کاهش رشد رویشی و افزایش کیفیت میوه‌ای تشکیل شده بدون ایجاد اثرات نامطلوب در انگور سیاه شیراز مورد نظر بود. در این آزمایش از چهار تیمار 0، 250، 500، 750 میلی‌گرم در لیتر سایکوسل به صورت محلول‌پاشی روی برگ در زمان دو هفته قبل از مرحله تمام گل استفاده شد. در هر دو منطقه باجگاه (انگور دیم) و کوشکک (انگور آبی) به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این پژوهش صفات رویشی گیاه و خواص کمی و کیفی میوه مورد ارزیابی قرار گرفت . بهترین نتایج در مورد صفات رویشی و خواص کمی میوه در انگور آبی در تیمار 750 میلی‌گرم در لیتر بدست آمد که با شاهد و تیمارهای دیگر دارای اختلاف معنی‌دار از نظر آزمون دانکن در سطح احتمال 5 درصد بود ولی در انگور دیم غلظت 500 میلی‌گرم در لیتر بهترین نتایج را از نظر خواص رویشی و خواص کمی میوه داشت . تعداد حبه با افزایش غلظت سایکوسل افزایش یافت ولی با افزایش غلظت سایکوسل وزن حبه کاهش یافت و کمترین وزن حبه در تیمار 750 میلی‌گرم در لیتر حاصل شد ولی این تیمار با تیمار 500 میلی‌گرم در لیتر اختلاف معنی‌دار نداشت . کاهش رشد رویشی در هر دو منطقه به دلیل کاهش طول میانگره بود ولی تعداد برگ کاهش پیدا نکرد هر چند که سطح برگ کاهش یافت و کاهش سطح برگ همراه با افزایش مقدار کلروفل بود و در این چهار سطح سایکوسل با افزایش غلظت سایکوسل سطح برگ با کاهش و مقدار کلروفیل با افزایش همراه بود. خواص کیفی میوه در هیچ کدام از انگورهای آبی و دیم تحت تاثیر سایکوسل قرار نگرفت .
(نیکخواه و رحیم کشاورزی 1378)
